Voelen wat je 'moet' doen, maar het toch niet doen

Dit herken jij vast wel, of ben ik alleen..?


Ik droom, ik ben mij bewust dat ik in mijn bed lig. In mijn droom gaat de deurbel, ik doe de deur open en ik herken dírect wie er voor de deur staat. Haar haren zijn langer, haar kledingstijl?! Ik sta met mijn mond vol tanden. Ik heb die items al, maar ik durf mijn unieke stijltje toch helemaal niet te laten zien? Dan realiseer ik mij naar wie ik kijk. In de deuropening staat de nieuwste versie van mijzelf. De versie van mij die de gewoontes en gedragingen heeft die leiden tot acties waar ik van droom overdag...

Die acties.. Tja, daarmee bouw ik mijn droomleven, stap voor stap. Sh*t. De meer ontwikkelde versie van mij staat -letterlijk- voor de deur. Maar, hoe kom ik daar? In mijn droom pakt ze mijn hand. Plots staan we in mijn oude basisschool. Het vervelende geluid van het krijtje gaat over het bord heen. Mijn toekomstige versie geeft tekst en uitleg over de valkuilen van ontwikkeling. Het inzicht is mij duidelijk: ik weet en voel wat ik moet doen voor mijn persoonlijke ontwikkeling. Maar waarom handel ik dan niet altijd in overeenstemming met dat inzicht? 

 

In mijn droom ging de informatie snel en onlogisch, van verleden naar heden. Het was net een collage van mijn onderbewustzijn. Deze droom en de inzichten, heeft mij doen nadenken. Dit zijn mogelijke redenen waarom jij voelt wat je mag doen voor je ontwikkeling, maar het toch niet altijd 'doet. Ik deel deze nu met jou. Ik wil je vragen om na het lezen je ogen te sluiten en jezelf even te visualiseren als kind, rond de leeftijd van 5 tot 7 jaar oud. Probeer na het zien van jezelf als kind, met al het kinderlijk enthousiasme en de puurheid eens opnieuw na te denken over de favoriete versie van jezelf. Niet de beste, de mooiste of de meest succesvolle: maar je favoriete versie die je kan bedenken. 

 

 

 

 

Ze voelde diep van binnen wat ze moest doen om te groeien en te bloeien. Een intuïtieve drang dreef haar, een gevoel dat ze moest handelen, moest breken met haar huidige situatie om haar volledige potentieel te bereiken. Maar ondanks deze innerlijke wijsheid bleef ze vastzitten, gevangen in een cyclus van zelftwijfel en stagnatie.

Elke dag werd ze geconfronteerd met het conflict tussen wat ze wist dat goed voor haar was en het gemak van haar huidige gewoonten. Ze wist dat verandering noodzakelijk was, maar haar brein, dat hunkerde naar voorspelbaarheid, verzette zich tegen het onbekende. Verandering vroeg om energie en om het verlaten van de vertrouwde comfortzone, en dat voelde eng en ongemakkelijk.

Angst speelde een grote rol in haar leven. Er was angst voor verandering, angst voor het onbekende, en zelfs angst voor succes. Het was alsof er een onzichtbare barrière was die haar tegenhield, zelfs wanneer ze wist dat ze meer kon bereiken. In plaats van te handelen naar haar grootste goed, koos ze vaak, bewust of onbewust, voor het veilige en bekende.

Soms saboteerde ze haar eigen groei, zonder het volledig te beseffen. Dit kwam voort uit een laag gevoel van eigenwaarde, negatieve zelfbeelden, en de innerlijke overtuiging dat ze het niet verdiende om te slagen. Zelfs wanneer ze de juiste weg voor zich zag, zorgde deze innerlijke saboteur ervoor dat ze niet in actie kwam.

De weg naar haar grootste goed leek enorm en complex, en de omvang van het doel verlamde haar, leidend tot uitstelgedrag en een gevoel van onvermogen om in beweging te komen. Ze wist wat ze moest doen, maar er ontbrak een sterke emotionele band met haar doelen. Zonder die diepere verbinding ontbrak de motivatie om actie te ondernemen.

Haar grootste goed stond vaak in conflict met kortetermijnverlangens en de behoefte aan onmiddellijke bevrediging. Zelfs als ze intuïtief wist wat het beste voor haar was, was het moeilijk om die kortetermijnbehoeften los te laten. Ze twijfelde aan haar eigen capaciteiten om te bereiken wat ze echt wilde. Deze twijfel leidde tot passiviteit, waarin ze zichzelf niet toestond om volledig te streven naar haar grootste goed.

Ze voelde dagelijks de cognitieve dissonantie tussen haar overtuigingen en haar gedrag. Ze wist dat ze moest handelen, maar vond zichzelf steeds weer terug in oude gewoonten en routines. Motivatie kwam en ging, afhankelijk van haar stemming, energieniveau, en de mate waarin ze zich betrokken voelde bij haar doelen.

De comfortzone hield haar stevig vast. Verandering vereiste dat ze deze veilige haven verliet, maar de angst voor het onbekende bleef haar tegenhouden. Zelfdiscipline en wilskracht waren soms zwak en ongetraind, en ondanks haar beste bedoelingen faalde ze vaak in het weerstaan van verleidingen en afleidingen.

Tot slot had de omgeving en de mensen om haar heen een grote invloed op haar gedrag. Een niet-ondersteunende omgeving maakte het moeilijk om op koers te blijven, en sociale druk en verwachtingen trokken haar weg van haar persoonlijke ontwikkeling.

 

 

De oplossing:
Nee. Toch geen oplossing. Geen one size fits all. Nee, gewoon nee. Voor nu is dit even voldoende. Reflecteer en doorvoel waar de valkuilen zitten waardoor jij je favoriete versie niet altijd durft te belichamen. Bewustzijn is stap 1, alles in 1 keer willen oplossen is een coping mechanisme van de mind. Voel je motivatie, herkenning en weet je nu beter wat je valkuilen zijn? Is dit wat je omgeving met je doet? Het ontbreken van loyaliteit aan je doelen? Kortetermijnverlangens v.s. uitblijvende motivatie? Ga dan rustig, wanneer je op -jouw manier- een interne 'JA' voelt, op onderzoek uit wat je hieraan kan doen. Pinterest, YouTube en de bibliotheek staat vol met informatie die je op gang brengt.. 

 

 

 

 

 

Maak jouw eigen website met JouwWeb